Verkeerde welsprekendheid

De jongeman die binnentrad zag er goed uit. Netjes gekapt, strak figuur, goed in het pak, leeftijd even in de twintig, schatte ik.
’Ga zitten en vertel eens hoe je heet en waar je vandaan komt?’
Ik had natuurlijk in zijn gegevens kunnen kijken, maar ik geef er altijd de voorkeur aan om geheel blanco het gesprek aan te gaan.
Zonder angst of zenuwen nam hij het woord en wat ik hoorde was een duidelijk verhaal. Ik hoefde weinig vragen te stellen en als ik wat vroeg, had de jongeman een goed antwoord. Vol overtuiging wist hij zichzelf duidelijk te verkopen.
Voor mij was er op dat moment geen twijfel meer. Ik heb hem aangenomen.

Harrie leek een goede versterking voor ons kleine team. Met zijn welsprekendheid wist hij de nodige verzekeringen af te sluiten, totdat …
Totdat we klachten kregen van klanten die zich overvallen en beduveld voelden door zijn vlotte babbel en grote beloftes. Dat was niet onze stijl. Bij nader onderzoek bleek ook nog eens dat hij zich had ingeschreven bij de Kamer van Koophandel met een eigen bedrijfje. Daarin had de man veelbelovende, nieuwe klanten onderbracht.

Op staande voet ontslag was uiteraard het gevolg. Zijn bedrog had hem niets opgeleverd, in tegendeel. Via een rechtszaak hebben we weten af te dwingen dat al zijn verworven verzekeringen overgedragen dienden te worden aan ons kantoor, met een verbod om nog contact op te nemen met onze klanten. Behalve boetedreiging bij niet nakoming, werd hij ook veroordeeld in de proceskosten.

Vreselijk jammer dat zo’n knaap zijn hebzucht, ondanks een prima salaris, niet in bedwang kon houden. Zijn verkeerde welsprekendheid leidde tot totaal fout gedrag.
En ik? Ik heb me ook laten misleiden door zijn mooie babbels.
Heel dom natuurlijk, maar wel een goede les