Equolent figuur
Het was weer een prachtige zomerdag. De man pakte zijn fiets, stopte zijn dikke aktetas vol met papieren en dossiers onder de snelbinders en fietste ontspannen weg. Er stond een lastige ochtend voor de deur, maar dat deerde hem niet, overtuigd van zijn gelijk en zijn welbespraakte capaciteiten.
Enkele uren later stond hij dan ook voor een zaal met dames en heren, waarvan bijna de helft hem agressief probeerde onderuit te halen. Het lukt ze niet. Als een gladde aal gleed hij steeds weer door hun vingers en kwam hij weer vrij zonder schade op te lopen.
De equolente figuur hield voet bij stuk, overtuigd van zijn gelijk en probeerde zijn zienswijze over te brengen op de anderen. Maar ondanks dat hij iedere vraag en opmerking met veel breedspraak wist te beantwoorden, bleven velen van de goedgebekte dames en heren zoals gebruikelijk mokkend zitten.
Ach wat maakte het hem ook uit; de meerderheid was hem goedgezind. Zijn gebruikte woordenvloed was voldoende om lachend de zaal weer te kunnen verlaten en te blijven zitten waar hij al jaren zat, namelijk in het torentje in Den Haag.
17-10-2018