Schrijven is leuk
Je begint soms ergens aan, zonder dat je weet wat je op je hals haalt en waar het eindigt.
Zo is het mij vergaan met het schrijven van mijn eerste roman.
Schrijven vind ik leuk. Het is één van mijn hobby’s, maar ik had nooit gedacht dat ik jaren met één boek bezig zou zijn. Ik weet niet hoe het andere schrijvers vergaat, maar het is dus flink zwoegen.
De kern van mijn boek is gebaseerd op een ervaring van een aantal jaren geleden, tijdens mijn actieve arbeidsperiode. Het uitwerken van het verhaal ging redelijk vanzelf. Alleen een aantal nevenfactoren waren behoorlijk lastig.
Zo heb ik veel research moeten verrichten over zaken, waarin ik niet zo thuis ben.
Veel van de 21 hoofdstukken van het boek heb ik wel tien of meer keren doorgelezen en correcties aangebracht, synoniemen vermeld en veel woorden, zinnen, of zinsdelen, die niet relevant waren, weggehaald.
Sommige hoofdstukken heb ik zelfs enkele keren grotendeels opnieuw geschreven.
Ik heb het laten controleren en, verdorie nog aan toe, ik kreeg toch nog input en suggesties die behoorlijk steekhoudend waren. Sommige prachtige zinnen konden toch, achteraf gezien, beter veranderd, of helemaal geschrapt worden.
|
|