Onze gekke wereld                    

Eigenlijk wilde ik deze maandag verder gaan met hoofdstuk van mijn serie Makelaarstory’s (getiteld: Zwart geld), maar er is de laatste tijd zoveel in onze gek geworden wereld gebeurd dat ik er niet omheen kan om een blog te schrijven over de hedendaagse toestand op onze aardbol. Volgens mij is de mensheid namelijk totaal gek aan het worden.
Niet dat ik gek ben, en jij natuurlijk ook niet, maar de mensen om ons heen zijn dat wel, volgens mij.

In Christchurch loopt een doorgedraaide gek rond die tientallen kerkgangers vermoordt; in het midden oosten en Afrika proberen hele bevolkingsstammen elkaar uit te roeien vanwege vastgeroeste drogredenen; in Turkije worden journalisten, rechters, burgers en zelfs buitenlanders zonder proces in verschrikkelijke gevangenissen gesmeten, omdat ze anders denken dan hun president. Zo zijn er talloze voorbeelden te noemen.

Waarom dit allemaal? Waarom deze haat? Enkel en alleen omdat  groepen idioten hun geïndoctrineerde waanideeën koste wat kost willen opleggen aan anderen, meestal gepaard gaande met geweld, ontvoering, marteling en moord. Ongekend dat mensen wegens opgelegde geloofsovertuiging en convicties zich kunnen verlagen tot minder dan beesten.

Maar dichter bij huis zijn er ook belachelijke toestanden. Ga maar na: een gestoorde malloot schiet in een Utrechtse tram zonder aanleiding mensen dood; hoeveel doodsbedreigingen worden er tegenwoordig niet dagelijks geuit? Heel Internet staat er vol van. Ook op straat lopen groepen activisten en agressievelingen rond die tijdens demonstraties dood en verdoemenis schreeuwen, omdat ze een andere mening hebben dan hun antagonist.

Zo had Baudet van Forum amper zijn eclatante verkiezingsoverwinning behaald, of meteen rolden de doodwensen en bedreigingen de wereld in. Het is dan nog maar een klein stapje dat een verwarde gek het gaat uitvoeren.
Het is onbegrijpelijk dat bepaalde opvattingen niet meer met normale argumenten in woord of geschrift kunnen worden weersproken. Normale gesprekken zijn kennelijk niet meer mogelijk. Het is totale geestesarmoede van deze tijd.

Er zijn ontelbare voorbeelden van dergelijke agressie te noemen, maar ik laat het hierbij, want ik wil niet nog meer gaan somberen.
De vraag is: wat kunnen jij en ik aan deze mensonwaardige toestanden doen? Ik vrees weinig. Misschien dat we meer (nog meer) respect kunnen tonen voor de meningen van anderen, beter luisteren naar en discussiëren met elkaar en wijzen op het achterlijk gedrag van tegenwoordig, in de hoop dat ons (mosterd)zaadje uitgroeit tot een plantje dat zichzelf weer uitzaait. Maar ik vrees dat dit een rare gedachte is. 

Het spijt mij, beste lezer, dat ik je deze keer zo’n serieus onderwerp heb voorgeschoteld, maar al die nare toestanden in onze gekke wereld liggen mij zwaar op de maag en met deze blog kan ik mooi mijn frustraties van me afschrijven. Dat is het voordeel van een stukjesschrijver.

01-04-2019