Heerlijke verleidingen

Volgens mij zijn vrouwen soms een beetje gemeen. Ik bedoel niet boosaardig gemeen, maar aangenaam gemeen.
Ik heb het hier over lady’s die in gezellige korte rokjes, op hoge hakken, met blote schouders, lage decolletés en fraai opgemaakt voor onze nerveuze ogen ronddrentelen. Niet dat ik dat vervelend vind, integendeel. En ik denk dat de meeste mannen er zo over denken.

Je mag er natuurlijk naar kijken, maar niet te lang, want dat is onbeschaafd. Tenzij je in Casa Rosso in Amsterdam verblijft, natuurlijk.
Het is een lust voor het oog om een verleidelijke vrouw te aanschouwen, maar het probleem is dat je als heteroman opgekropte frustraties en stille verlangens krijgt en soms niet weet hoe je je moet gedragen. En je mag natuurlijk niets aanraken, laat staan gaan knuffelen, billen knijpen, zoenen of andere amicaliteiten plegen om je genegenheid te tonen als je een frivole vrouw ziet. Want dat kan een flink probleem opleveren.

In het verleden was het simpel. In het begin van onze jaartelling werden bijvoorbeeld vrouwen door mannen aan hun lange haren een hut ingesleept. Tenminste, dat werd mij op de lagere school door de geschiedenisleraar wijsgemaakt. Wat er dan binnen gebeurde, vertelde hij niet, maar dat kunnen we wel raden.
In de middeleeuwen gingen de mannen volgens allerlei schilderijen ook niet fijnzinnig met het vrouwelijk schoon om.
Later, nog niet zo lang geleden, was er een spreekwoord dat luidde: ‘Hij is een gek die niet slaat op een broekje dat gespannen staat.’ Dat kun je in de huidige geciviliseerde tijd beter nalaten, want oh wee, als je dat doet, kunnen de poppen aan het dansen gaan. Of je hebt kans op een #MeToo-lijst te komen.

Emancipatie

Logisch dat wij, heteromannen, totaal in verwarring zijn. Wat ooit normaal was, is tegenwoordig in onze moderne tijd al gauw ongepast, of zelfs ontoelaatbaar. We horen ons natuurlijk aan gebruikelijke normen en waarden te houden, maar als je ziet hoe vrijpostig jongeren hun seksbeleving opvatten, is dat nogal afwijkend.

Vroeger heeft men mij geleerd dat meisjes en vrouwen ‘Ja’ bedoelden, als ze niet al te luid afwijzend reageerden, maar is dat tegenwoordig nog wel zo? Wie het weet mag het zeggen.

Kunnen we de traditionele rollen niet beter omdraaien? Vrouwen zijn tegenwoordig geëmancipeerd, toch? Nu moeten de mannetjes, net als in de dierenwereld, meestal het initiatief nemen om vrouwtjes te veroveren, met alle gevaren van dien voor beide soorten.
Dat zou in de toekomst eigenlijk anders moeten. Mannen zijn immers sterker dan vrouwen; zij kunnen zich dus makkelijker verweren tegen grensoverschrijdend gedrag of ongewenste vrijpostigheden dan andersom.

Hoewel, een groot probleem is natuurlijk dat mannen er meestal lang niet zo appetijtelijk en verleidelijk uitzien als vrouwen. Deze zullen daarom niet snel verleid kunnen worden door de afwezige schoonheid van ons ongracieuze en niet erg flatteuze mannen.
Mijn voorzichtige conclusie is dus dat we alles toch maar beter bij het oude kunnen laten.