Absurde cancelcultuur

Wat was me dat schrikken. Welke wappie bedenkt nu zo’n truttige actie. Onnozeler kan je het volgens mij niet in je hoofd halen. Meteen ging ik gewetensvol op zoek naar mijn eigen overtredingen in het verleden op hetzelfde gebied. En ja hoor, ik heb me er ook vele malen aan schuldig gemaakt.

Ik heb het hier over een bizarre cancelcultuur. In dit geval niet van personen die zich in het verleden mogelijk grensoverschrijdend hebben gedragen, maar over het aanpassen van voor sommige personen niet welgevallige woorden en passages in de boeken van Roald Dahl. En duizenden, misschien wel meer dan vijfduizend vieze, aanstootgevende, hatelijke woorden en zinnen moesten op initiatief van de uitgever worden aangepast.

Na het herlezen van diverse van mijn eigen schrijfsels op mijn site, heb ik warempel ook de nodige voor de tere wappiezieltjes onwelgevallige woorden aangetroffen. Dat was dus inderdaad flink schrikken. Zou ik nu ook, om de toorn van die trieste spijkers op laag water zoekende figuren te ontlopen, voor al die zogenaamde foute woorden iets anders moeten gaan verzinnen?

Gelukkig kwam al snel de oplossing. Ik las recent namelijk een bericht dat de uitgeverij niet alleen de gekuiste versies zal gaan uitgegeven, maar ook de oorspronkelijk uitgaven nog blijft drukken. De ophef valt dus nogal mee. Toch wel heel slim van die uitgever. Want ik garandeer je dat de boeken van deze fantastische fantasieschrijver nu weer als snoepjes over de toonbank gaan. Zowel de nieuwe als de oude versies hebben weer de volle aandacht van het lezerspubliek gekregen.

De cancelcultuur dus al businessmodel.

26-02-2023